ΕΥΧΗ

Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη. Βόλφγκανγκ Γκαίτε (Γερμανός ποιητής και φιλόσοφος 1749-1832)

30 Σεπτεμβρίου, 2016

Νότα Κυμοθόη"Κάτω απ΄ την Ακρόπολη"

                                                       φωτογραφία της Νότας ΚυμοθόηΆδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Νότα Κυμοθόη
Κάτω απ΄την Ακρόπολη...Ο ήλιος έπεφτε το απόγευμα ορμητικός κι αγκάλιαζε την πόλη της αρχαίας θεάς κι εμείς ανηφορίζαμε ως πάνω εκεί οπού η θεά τις νύχτες περπατάει ανάμεσά μας...
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

20 Σεπτεμβρίου, 2016

Νότα Κυμοθόη:"Γιώργος Σεφέρης"


Νότα Κυμοθόη:"Γιώργος Σεφέρης"
...Βρήκαμε τη στάχτη. Μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας, τώρα που δεν έχουμε πια τίποτα. Φαντάζομαι, εκείνος που θα ξαναβρεί τη ζωή, έξω από τόσα χαρτιά, τόσα συναισθήματα, τόσες διαμάχες και τόσες διδασκαλίες, θα είναι κάποιος σαν εμάς, μόνο λιγάκι πιο σκληρός στη μνήμη. Εμείς, δεν μπορεί, θυμόμαστε ακόμη τι δώσαμε. Εκείνος θα θυμάται μονάχα τι κέρδισε από την κάθε του προσφορά. Τι μπορεί να θυμάται μια φλόγα; Ας θυμηθεί λίγο λιγότερο απ΄ότι χρειάζεται, σβήνει. Να μπορούσε να μας διδάξει, όσο ανάβει, να θυμόμαστε σωστά...

Ο Μικρασιάτης Ποιητής από τα Βουρλά, απεβίωσε σαν σήμερα στην Αθήνα το 1971. Αλλά ένας Ποιητής δεν πεθαίνει ποτέ...

Εδώ βρεθήκαμε γυμνοί κρατώντας τη ζυγαριά που βάραινε κατά το μέρος της αδικίας...

08 Σεπτεμβρίου, 2016

Νότα Κυμοθόη:"Παναγία Δαμάστα"

                      Νότα Κυμοθόη :"Παναγία Δαμάστα"
                                                                ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ


Παναγιά Δαμάστα, η Παναγιά της Φθιώτιδας!!! Το όνομά της προέρχεται από το ελληνικό ρήμα "δαμάζω" και σημαίνει "η δαμάζουσα τον πόνο, τα πάθη, τα βάσανα".
 Ένα υπέροχο Μοναστήρι στις πλαγιές του Καλλιδρόμου, οπού δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε χτίστηκε, αλλ΄ ιστορείται από το 1818 κι είναι εκκλησιά σταυροειδής μετά τρούλου. 
Η διαδρομή για να φτάσει κάποιος καθώς ανεβαίνει το βουνό, περνάει ανάμεσα στις αγριοκαστανιές, στις μηλιές και τα έλατα και δημιουργεί μια ψυχική ανάταση στον προσκυνητή κι επισκέπτη ως να φτάσει στο κατώφλι του. Μοιάζει, ως διαδρομή "κάθαρσης"...
Κάποτε ανέβαιναν οι άνθρωποι με τα γαϊδουράκια, τα μουλάρια και τα άλογα και οι πιο εύποροι με τα κάρα τους, από το απόγευμα 7 Σεπτεμβρίου. Αλλά και πεζοπόροι προσκυνητές με τα ζυμωτά τους πρόσφορα και τους άρτους αλλά και τα γλυκά τους αμυγδαλωτά...περπατώντας αργά- αργά στην άκρη του χωματόδρομου με ταγάρια στην πλάτη, έφταναν ως το Μοναστήρι, για να τιμήσουν την Γέννηση της Παναγιάς...
Η Παναγιά Δαμάστα, επισκέπτεται μετά το Πάσχα όλα σχεδόν τα χωριά για την ευλογία των ταπεινών κι αδύναμων πιστών χριστιανών, που αδυνατούν να φτάσουν στο κατώφλι της. Οι καλές μοναχές, περιφέρουν την ιερή κι αγία εικόνα της...και οι πιστοί προσκυνητές την πηγαίνουν πεζοπόροι ως τα μισά της διαδρομής στο διπλανό χωριό..."Παναγία Δέσποινα φύλαγε τους δούλους σου...Κύριε Ελέησον"...ψάλλουν κάθε Άνοιξη πλήθος κόσμου...
Ο μικρός ναός της Παναγιάς Δαμάστας, περιστοιχίζεται από κελιά μοναχών, το αρχονταρίκι κι εργαστήρια, τράπεζα και εκθετήριο πωλητήριο διαφόρων εκκλησιαστικών ειδών με σκοπό έσοδα για συντήρηση του Μοναστηριού. Βρίσκεται σε υψόμετρο 740 μέτρα κι απέχει περίπου 23 χιλιόμετρα από την Λαμία, πρωτεύουσα του Νομού Φθιώτιδος. Υπάρχει ένα ιστορικό, όπου αναφέρεται το όνομα Καπετάν Δυοβουνιώτης, που συνέδραμε για την ιστορία το 1818, όταν Επίσκοπος Λαμίας ή Ζητούνι όπως λεγόταν τότε, ήταν ο Θεοφάνης.
Ο χώρος αποτελεί για τους Ρουμελιώτες ιστορική τοποθεσία, γιατί εδώ βρήκαν καταφύγιο οπλαρχηγοί κι αγωνιστές κατά τον αγώνα τους για την απελευθέρωση του ελληνικού έθνους από τον τουρκικό ζυγό. Ο Γιάννης Πανουργιάς, τραυματισμένος στη μάχη στη Χαλκομάτα, κατέφυγε στο Μοναστήρι, που τότε ήταν αντρικό. Ο Αθανάσιος Διάκος, ο οποίος κατά τη μάχη της Αλαμάνας, ελάχιστα χιλιόμετρα από το Μοναστήρι με τους αγωνιστές του, θυσιάστηκε καθώς κι ο Ηγούμενος τότε του Μοναστηριού Νεόφυτος... Οι Τούρκοι μετά την μάχη στην Αλαμάνα, έφτασαν στο Μοναστήρι και το έκαψαν...Το 1833 είχε διαλυθεί, δεν υπήρχε και η περιουσία οπού είχε, καταστράφηκε ή κλάπηκε...
Το Μοναστήρι της Παναγιάς Δαμάστας επαναλειτουργεί ως γυναικείο και σήμερα 8 Σεπτεμβρίου Γιορτάζει το Γενέσιο της Θεοτόκου!
Αλλά τι είναι και τι σημαίνει αυτή η αγία ημέρα, για όσους γνωρίζουμε;
Στον Ψαλμό (λστ΄στίχος 5)  του Δαβίδ διαβάζουμε: «Ἀποκάλυψον πρὸς Κύριον τὴν ὁδόν σου καὶ ἔλπισον ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ αὐτὸς ποιήσει» 
Δηλαδή λέει:" Φανέρωσε στον Κύριο τον δρόμο σου, εμπιστεύσου με ελπίδα σε αυτόν και αυτός θα πράξει"
Ο Ιωακείμ και η Άννα, ηλικιωμένοι και δεν είχαν παιδιά κι αποτελούσαν τη χλεύη και το όνειδος στην περιοχή τους, γιατί κατάγονταν από οικογένειες ιερές. Πίστευαν πολύ και παρακαλούσαν με ελπίδα το Θεό να τους χαρίσει παιδί. Στα βαθιά τους γεράματα ο Θεός έκανε πραγματικότητα τις προσευχές τους και για να φανερωθεί αυτό το θαύμα, η Άννα γέννησε σε ηλικία που ως γυναίκα ήταν αδύνατον να συλλάβει. Της χάρισε ο Θεός ένα κοριτσάκι, που του έδωσαν το όνομα Μαριάμ ή Μαρία όπως έχει επικρατήσει παγκοσμίως.
Την αφιέρωσαν μετά από 8 χρόνια στο Ναό του Σολομώντος γιατί ως φτωχοί, δεν είχαν τίποτ΄ άλλο να προσφέρουν.
Η κόρη αυτή, που είναι γέννημα Δωρεάς Αγίου Πνεύματος, ορίστηκε από το Θεό να φέρει στον τότε γνωστό κόσμο εκείνης της περιοχής, τον Σωτήρα του!!! Είναι η "καιόμενη βάτος" μέσα από τις προφητείες των πιστών αναζητητών !!! Έγινε η ευλογημένη αειπάρθενος κόρη να φέρει στον κόσμο ολόκληρο, την ενσάρκωση Θεού και Σωτήρα Εμμανουήλ που θα πει, ο Θεός μεθ' ημών, δηλαδή ο Θεός μαζί μας!..Όνομα οπού δόθηκε δια στόματος Αρχαγγέλου Γαβριήλ στην ίδια...
Η Μαριάμ έγινε η "Σκάλα των Αγγέλων" δια μέσου της οποίας ανεβοκατεβαίνουν άγγελοι για να λυτρωθεί η ανθρωπότητα!!! Η ίδια είναι Υπεράνω όλων των Αρχαγγέλων!!!
 Ευχαριστώ Παναγιά μου, για το υπέροχο αυτό Ποίημα (που αναρτώ ) γιατί το εμπνεύσθηκα από το θαύμα της γέννησή σου και την Πανίερη Ύπαρξή Σου!!!

{Φως και Σκοτάδι, Νότα Κυμοθόη, ενότητα "Η Σκάλα των Αγγέλων"
Βιβλίο, έκδοση 1990, Διογένης

"ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ" Ποίηση Νότα Κυμοθόη

                                    Στη Δόξα του Θεού

Τα δάκρυα  σκορπίσανε τ΄αστέρια

Μεγάλη είν΄ απόψε η αγωνία μου.
Με το πνεύμα Σου σπαθί στα χέρια
είδες τη θλίψη πίσω απ΄τα κλαμένα μάτια
θερίζοντας την τέφρα των καιρών μας.
Καθώς ασώτεψε στις μέρες μας ο κόσμος
υψώνεται περήφανα η Σοφία σου στο φως
γνωρίζοντας τ΄ορμητικό ποτάμι
που ολοένα μας γκρεμίζει.

Στα δίσεχτα χρόνια μ΄ αστραπές ο δρόμος.
Από τις περιστάσεις που βαραίνουν την ψυχή
σμίγω τους πόνους μας στην ποίηση
αγέρωχα μεσ΄σε σκιές ζητώντας Γαλαξίες.
Λιγοστεύοντας τις πίκρες της ζωής μας
με τον ήλιο ψηλάφισα την αγάπη
στολίζοντας τη σκόνη του κορμιού μου
δίχως παράπονα στη μοίρα μου εφέτος.

Τα δάκρυα σκορπίσανε τ΄αστέρια

Ελάτεια 1990}

Έτσι η Μαρία, έγινε η μητέρα του Θεού, οπού λατρεύεται σε όλη τη γη, φέροντας στην περιοχή της πρώτα την Λύτρωση για όσους την γύρευαν κι όσους την κατανόησαν αλλά και σε όλη την ανθρωπότητα, δίνοντας το αιώνιο αυτό θαύμα της δικής της γέννησης, για να πιστέψουν στο Θεό, πως όλα τα αδύνατα μπορούν να γίνουν δυνατά, μόνον μέσα από την πίστη στο Θεό!!!

Ευχαριστούμε στην Φθιώτιδα την ανασύσταση του Μοναστηριού και την Ηγουμένη Ιωάννα Χριστοφόρου καθώς και όλες τις μοναχές, για το ωραιότατο έργο φροντίδας κι αγάπης τους, για τον ιερό χώρο της Παναγίας μας Δαμάστας!..
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ εις πολλά πολλά έτη!...
                                                Έργο Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη
Με αγάπη και φως
Νότα Κυμοθόη

 © Nότα Κυμοθόη

14 Αυγούστου, 2016

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ:":"15ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ"

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"15ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ"




Παραμονή του 15Αύγουστου και οι ορθόδοξοι τιμώντας την κοίμηση της Θεοτόκου, γιορτάζουν το "Πάσχα του Καλοκαιριού", όπως έχει συνηθιστεί να λέγεται. Σε πολλές εκκλησιές την παραμονή στολίζουν μικρό επιτάφιο, τον οποίο περιφέρουν σε μια μικρή ολόγυρα έκταση από την εκκλησία. Τα επίθετα με τα οποία αποκαλούν την Παναγία οι πιστοί είναι πάρα πολλά κι έτσι το 15Αύγουστο γιορτάζει η κάθε εκκλησία τη δική της Παναγιά, όπως λένε οι ντόπιοι.
Όμως η Παναγιά είναι μόνον μία και οι χάρες, ως χαρακτηριστικά γνωρίσματά της, είναι πολλές. Γι΄αυτό την συναντάμε ως Παναγιά με πολλά προσωνύμια, τα οποία είναι 500 και πάνω... 
Η Μητέρα του Θεού, κοιμήθηκε ως σώμα αλλά, ως πνεύμα-ψυχή την παρέλαβε ο Υιός και Θεός Ιησούς Χριστός και την τοποθέτησε Υπεράνω των Ταξιαρχών Αρχαγγέλων κι όλων των Αγίων...
Τιμώντας την Μητέρα του Ιησού Χριστού, τιμάμε την ύπαρξή μας ολόκληρη!..
Πολλοί "δάσκαλοι του φωτός" ανά την υφήλιο, δεν θεωρούν την Παναγία ισάξια των ιερών Δασκάλων, γιατί δεν δίδαξε, όπως λένε...
Θα μου επιτρέψετε να πάρω θέση σε αυτό το θέμα και να πω ταπεινά την άποψή μου.


Ένας"Υιός" σαν το επίπεδο του Ιησού Χριστού, είχε Μητέρα την Μαρία, η οποία έπαιξε τον ρόλο της φροντίδας, αλλά και της διαπαιδαγώγισής Του, πάντα με την βοήθεια του Αγίου Πνεύματος!.. 

Η ταπεινότητά της και η θέση της γυναίκας στην εποχή της και στην περιοχή όπου ζούσε, δεν της επέτρεπαν να έχει ανοιχτό χώρο Διδασκαλίας με μαθητές. Είχε όμως κοντά της τις καλύτερες μαθήτριες του Ιησού Χριστού, άσχετα αν η αρσενική ενέργεια, δεν επέτρεψε να φανεί το έργο τους...Είχε ως Υιό της τον Υιό του Θεού!..

Θα παρακαλέσω θερμά, επειδή μεγάλος λόγος γίνεται, σε συζητήσεις, σε μαθήματα φωτός, αλλά και σε σεμινάρια όπου παρευρίσκονται νεαρά άτομα που έχουν άγνοια, ας είναι οι άνθρωποι που διδάσκουν την αφύπνιση, περισσότερο προσεκτικοί, όταν αναφέρονται στο πρόσωπό της.

Ας σκεφτεί ο κάθε άνθρωπος χωριστά, πως δεν θα του άρεσε να του "βρίζουν" τη μάνα...
Ας σκεφτεί ο κάθε Έλληνας βαφτισμένος ορθόδοξος χριστιανός, πως δεν θα του άρεσε να του βρίζουν τη μάνα...
Ας σκεφτεί ο κάθε άνθρωπος, είτε έχει πίστη σε Θεό είτε όχι, πως ίσως διαπράττει το μεγαλύτερο πνευματικό αδίκημα, όταν βρίζει ή καταφέρεται περιφρονητικά για το πρόσωπο της Παναγίας...


Η Παναγία δεν είναι ένα "κοινό" άτομο, μήτε ένα "κοινό" γυναικείο πρόσωπο, αλλά είναι τόσο μα τόσο "οικείο" Ιερό Πρόσωπο σε όλη την ανθρωπότητα, γιατί υπερέχει και δεν κρατάει κακία, μήτε μίσος, μήτε οργή, μήτε θυμό με κανέναν...γιατί εκείνη δίδαξε στον Υιό Της την ΑΓΑΠΗ!!! Ξέρει λοιπόν ν΄αγαπά και ξέρει να υπομένει. Ξέρει ως μάνα, να συγχωρεί τους πάντες, που υποτιμούν στην άγνοιά τους την Ιερή ύπαρξή της.

Ήταν για το μικρό Χριστό η πρώτη ζεστή αγκαλίτσα, η πρώτη πραγματική αγάπη, την οποία έχει ανάγκη το βρέφος για ν΄ αναπτυχθεί. Δίχως την Παναγία δεν θα υπήρχε ο Ιησούς Χριστός!..

Δεν μπορούν λοιπόν οι όποιοι "δάσκαλοι φωτός" να μιλάνε για "φως" δίχως να δέχονται την Παναγία ως Δάσκαλο -Παιδαγωγό. Δεν έχουν "φως" αλλά μεγάλη πλάνη...Να με συγχωρείτε...


Κι εδώ είναι το μέγα μυστήριο, στο πως κατάφερε μια μικρή κοπέλα σαν την αφεντιά της, να διαπαιδαγωγήσει ένα Θεό, ώστε να καταφέρει 12αετής να μπει στον Ναό του Σολομώντος και να πει ο Υιός της:"Εγώ ειμί το Α και το Ω", εννοώντας όλους τους θεούς που λάτρευαν, αφήνοντας όλους άφωνους καθώς γνώριζε τα ιερά γράμματα όλα απέξω!..

Είναι μεγάλο μυστήριο όλη η παρουσία της Μαρίας ως Μητέρα του Ιησού Χριστού με όλη την ενέργεια οπού είχε και ο απλός ανθρώπινος νους, δεν μπορεί να το κατανοήσει...

Να με συμπαθάτε, που παρεμβαίνω στο υπέροχο, στο λαμπρό και παγκοσμίως γνωστό έργο των μεγάλων "δασκάλων" της εποχής μας...

Ας αναλογιστεί ο καθένας τη διαδρομή του κι ας αναλογιστεί πως αν δεν ήταν γιος της μάνας του, την οποία επέλεξε για να είναι στη γη επάνω, δεν θα είχε τίποτα κάνει κι αν δεν ήθελε η ίδια του η μάνα, δεν θα υπήρχε καν...Αυτή και μόνον αυτή η θέλησή της, είναι ένα μικρό μέρος από την μεγάλη κι απέραντη "Αγάπη" της... Αν δέχεται κι αγαπάει την μάνα του ο κάθε άνθρωπος, ας σκεφτεί πως η Μητέρα του Χριστού υπήρξε ΑΓΝΗ, η αγνότερη και καθαρότερη απ΄όλα τα πλάσματα επάνω στη γη...

Η Παναγία, έζησε μοναχικά σφίγγοντας στην ψυχή της όλο τον πόνο της σταύρωσης του Χριστού, κρατώντας φυλακτό όλη τη δύναμη από τα θαύματά του ως το Υπέρλαμπρο Μυστήριο της Ανάστασής Του, ήταν παρούσα σε όλο το μεγαλείο της Ανάληψής του κι έζησε όλη την Μοναδική Φώτιση από τη Δόξα της 50ΗΣ όπου ο Υιός της έφερε το Άγιο Πνεύμα ενώπιον όλων των μαθητών και μαθητριών του, αλλά και της ιδίας, κρατώντας την υπόσχεσή Του...

Θα μου επιτρέψετε να σας πω, πως η μάνα σε κάθε σπίτι, συμβολίζει την αφθονία, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση...

Στο 2016, η ανθρωπότητα περνάει σε μια μεγάλη αλλαγή, καθώς φωτίζεται όλος ο κόσμος από αλήθειες οι οποίες ήταν έως τώρα κρυμμένες...

Διώξτε από τις σκέψεις σας οτιδήποτε δημιουργεί πρόβλημα και μη κατεβάζετε χαμηλά οντότητες που Υπερέχουν, για το δικό σας καλό, αλλά και για το καλό όλων...

Οι υπερβολές "υπερλατρείας" κι αυτές βλάπτουν...Με σεβασμό και ταπεινότητα στων αρχαίων Ελλήνων τις αρετές ας έχουμε το "ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ" συγκρατώντας κι ελέγχοντας το συναίσθημα...δίχως μηδένα φανατισμό. Ο Θεός δεν αγαπάει τους φανατικούς (θυμηθείτε τη θέση του στους θυμούς των μαθητών του)...

Η Παναγία είναι ως ενέργεια Παντού, κι όχι μόνον στους τόπους που είναι οι εκκλησιές και οι εικόνες της και μη γίνεστε "ειδωλολάτρες" εικόνων...δημιουργώντας θέματα, όπως αυτό με την Παναγία Σουμελά...



Δεν είστε Θεοί και δεν έχετε κανένα δικαίωμα να παρεμβαίνετε στο έργο και τις ενέργειες του Θεού. Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο... Τίποτα αληθινό δεν χάνεται!..
Οι ένθερμοι Πόντιοι, ορθόδοξοι χριστιανοί, ας σκεφτούν πως μπορούν απλά και ταπεινά να προσευχηθούν στην πιο κοντινή Παναγία και ας κρατούν στην παλάμη τους ένα μικρό εικόνισμα της "Αγαπημένης" τους Παναγιάς...Αυτό που θα συμβεί ακόμα δεν μπορεί ο ανθρώπινος νους να το κατανοήσει...

Εύχομαι σε όλους ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και καλύτερες ημέρες για όλους!..

Με φως και αγάπη
Νότα Κυμοθόη


 © Nότα Κυμοθόη 


08 Αυγούστου, 2016

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:"ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΦΥΓΕ ΑΠ ΤΗ ΖΩΗ"

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:"ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΕΦΥΓΕ ΑΠ΄ΤΗ ΖΩΗ"


Με το χαμόγελο στα χείλη πάντα, ένας τίμιος άνθρωπος, ο Γιάννης Σταμόπουλος, συγγενής, φίλος και συντοπίτης, άφησε αυτόν τον κόσμο, έτσι ξαφνικά...

Γιάννη, ξέρω πως τίποτα δεν χάνεται, μήτε η δική σου καλή ενέργεια θα χαθεί...Όλοι θα σε θυμόμαστε καλό μου ξαδερφάκι...Όλοι, γιατί ήσουν πάντα στο πλευρό όλων, δίχως ποτέ να λες σε κανέναν για τα δικά σου...που τα σήκωνες πάντα μ΄ ένα σιωπής μειδίαμα στα χείλη...

Αναπαυμένη η ψυχούλα σου, στην μεγάλη αγκαλιά του Θεού, που πάντα σε αγαπούσε και πάντα ήταν στο πλευρό σου, σε όλες τις άσχημες στιγμές που περνούσες και σε όλα τα βάρη όπου σήκωνες...στην εύπορη γη των αγροτών της περιοχής, σηκώνοντας στις πλάτες σου τα βάσανά τους...καθώς υπηρετούσες ως τίμιος άνθρωπος, το συνδικαλιστικό κίνημα των αγροτών...

Η ξαδέρφη σου με βαθιά λύπη...
Νότα Κυμοθόη