ΕΥΧΗ

Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη. Βόλφγκανγκ Γκαίτε (Γερμανός ποιητής και φιλόσοφος 1749-1832)

15 Μαρτίου, 2015

"Η ΛΙΜΝΗ ΤΗΣ ΚΩΠΑΪΔΑΣ ΕΧΕΙ ΜΝΗΜΗ": ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

                                            ΚΩΠΑΪΔΑ ΤΩΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΡΟΧΕΣ
                                               

Η ΛΙΜΝΗ ΤΗΣ ΚΩΠΑΪΔΑΣ ΕΧΕΙ ΜΝΗΜΗ
ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ


Η φωτογραφία αυτή θυμίζει θάλασσα με την πρώτη ματιά. Είναι η μεγάλη και εύφορη πεδιάδα της Κωπαϊδας στο νομό Βοιωτίας. 
100.000 στρέμματα στην Κωπαίδα, είναι πνιγμένα και θυμίζουν λίμνη ενώ είναι αγανακτισμένοι οι αγρότες της περιοχής και μιλούν για εγκατάλειψη του κάμπου, αστοχίες και καθυστερήσεις που μπορεί να αποβούν καταστροφικές για τη φετινή περίοδο.
ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ;

Ο τόπος έχει μνήμη κι όπως έχουμε πλημμύρες σε πόλεις που έχουν μπαζωθεί τα ρέματα, έτσι και η γη, θυμάται...
Η Κωπαϊδα, αυτή, η εύφορη πεδιάδα, κάποτε ήταν μια πανέμορφη λίμνη...Κάποτε...
Αν κάποιος αμφιβάλει, ας δει την λίμνη Υλίκη στη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη της εθνικής οδού κι εκεί στη μεγάλη στροφή, όπου δεξιά αρχίζει το βουναλάκι ακριβώς στη γέφυρα ενωνόταν στην αρχαιότητα η Υλίκη με τη λίμνη της Κωπαϊδας, η οποία αποξηράνθηκε...
Ας δούμε την ιστορία της:
Έγινε πεδιάδα της Βοιωτίας το 1880-1930 και βρίσκεται στα βόρεια του νομού, 
ανάμεσα από τα όρη: Ελικώνας στα δυτικά,  Πτώο στα ανατολικά, Χλωμό στα βόρεια κι από
 μικρότερα υψώματα στα νότια που χωρίζουν την Κωπαΐδα από την πεδιάδα της Θήβας
 και των Βαγίων.
 Η Κωπαΐδα πήρε την ονομασία της από την αρχαία Βοιωτική πόλη Κώπαι.
 Λεγόταν επίσης και Κηφισίδα λίμνη επειδή χυνόταν σε αυτή ο ποταμός Κηφισός, που πηγάζει 
από τις πλαγιές του Παρνασσού στη Λιλαία.

 Το ιστορικό της  αποξήρανσης της Κωπαΐδας λίμνης

Οι πρώτοι που αποξήραναν την λίμνη Κωπαΐδα, ήταν οι αρχαίοι κάτοικοι του Ορχομενού, οι Μινύες. Οι Μινύες τον 16ο αιώνα π.Χ. περίπου, πραγματοποιώντας εντυπωσιακά αρδευτικά έργα για την εποχή κατάφεραν να αποξηράνουν την λίμνη. Για τον σκοπό αυτό δημιούργησαν μία σειρά από σήραγγες και καταβόθρες διοχετεύοντας τελικά το νερό της λίμνης στον κόλπο της Λάρυμνας. Τα αρδευτικά αυτά έργα καταστράφηκαν μετά την παρακμή των Μινύων και την κάθοδο στην περιοχή των Βοιωτών. Στην καταστροφή των έργων συνέβαλαν και καταστρεπτικοί σεισμοί που σημειώθηκαν στην περιοχή. Έτσι σταδιακά στις αρχές του 13ου π.Χ αιώνα, η περιοχή πλημμύρισε πάλι και ξανασχηματίστικε η λίμνη.
  
Το 1834 καταρτίστηκε το πρώτο σχέδιο αποξήρανσης από Γερμανό μηχανικό.
Το 1844 γίνεται δεύτερο σχέδιο συστηματικότερο, από το Γάλλο μηχανικό Γουσταύο ντ' Εστάλ.
Το 1846 ο Γάλλος μεταλλειολόγος Σωβάζ συντάσσει την πρώτη σοβαρή μελέτη και το 1865 το Ελληνικό κράτος υπογράφει σύμβαση με τους Μομφερριέρ και Μπονέρ με τον όρο, η εταιρεία τους να έχει την επικαρπία του έργου, για 99 χρόνια της μισής έκτασης από αυτή που θα αποξηρανθεί και στη συνέχεια η κυριότητα θα περιερχόταν στο Ελληνικό Δημόσιο. Ύστερα όμως από μερική αποξήρανση η εταιρεία κηρύσσεται έκπτωτη. Το 1873 χρεοκόπησε κι έκλεισε.

Το 1880 υπογράφεται νέα σύμβαση με τον Ιωάννη Βούρο, εκπρόσωπο άλλης Γαλλικής εταιρείας και με όμοιους όρους. Στο διάστημα 1882-1886 γίνονται τα σπουδαιότερα αποστραγγιστικά έργα και η Κωπαΐδα αποξηραίνεται.
 Οι οργανικές ύλες όμως που υπήρχαν στον πυθμένα της λίμνης, ανάβουν και καίγονται με αποτέλεσμα η επιφάνεια του εδάφους να κατεβεί κατά 4 μέτρα χαμηλότερα από τη σήραγγα, τα νερά να μην φεύγουν πλέον και το 1887 η Κωπαΐδα ξαναγίνεται λίμνη.

Έτσι πτωχεύει και η δεύτερη Γαλλική εταιρεία και τη συνέχιση του έργου αναλαμβάνει, το 1895, μια Αγγλική εταιρεία. Η "Αγγλική Εταιρεία Κωπαΐδος", αυτή αποξήρανε ολότελα τη λίμνη και βαθαίνει τη σήραγγα και τις αποστραγγιστικές διώρυγες και ολοκληρώνει το έργο το 1931 αποξηραίνοντας 241.000 στρέμματα.
 Για πολλά χρόνια η περιοχή αυτή, αποτέλεσε ιδιοκτησία της αγγλικής εταιρείας που την εκμεταλλεύτηκε.
Το 1953 απαλλοτριώθηκε η έκταση και μοιράστηκε σε ακτήμονες και δημιουργήθηκε ο Οργανισμός Κωπαΐδας, με σκοπό την προγραμματισμένη καλλιέργεια, τη βελτίωση και συμπλήρωση των έργων και των εγκαταστάσεων, ώστε ν' αυξηθεί η παραγωγή.
Η διάθεση της έκτασης των 240.289 στρεμμάτων, έγινε ως εξής:

1) 1.862 στρέμματα παραχωρήθηκαν στους περιοίκους της Υλίκης
2) 28.427 στρέμματα ήταν οι απαιτήσεις τρίτων από το Δημόσιο
3) 145.000 στρέμματα παραχωρήθηκαν σε μισθωτές
4) 48.000 στρέμματα κράτησε για καλλιέργεια ο Οργανισμός Κωπαϊδας
5) 17.000 στρέμματα δόθηκαν για κοινωφελή έργα (δρόμοι, κανάλια ανάμεσα στα χωράφια κ.λ.π.)



Στο κέντρο της αποξηραμένης λίμνης, υπάρχει μια «νησίδα», με την ονομασία Γλα*, όπου βρίσκεται πανάρχαιο μεγαλιθικό τείχος, το οποίο την προστάτευε περιμετρικά.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΞΗΡΑΝΣΗ

Πριν την αποξήρανση οι κάτοικοι γύρω από τη λίμνη ζούσαν όπως όλοι οι πρωτόγονοι άνθρωποι με όλες τις χαρές της αλλά και όλες τις πίκρες από τα κουνούπια. Καλλιεργούσαν τις λίγες εκτάσεις που υπήρχαν στις όχθες της λίμνης, αλλά η παραγωγή καταστρεφόταν πολλές χρονιές από τις πλημμύρες. Ψάρευαν, κυνηγούσαν κι έβοσκαν γιδοπρόβατα, βόδια και γουρούνια. 
Με την αποξήρανση δόθηκαν μεγάλες εκτάσεις για εκχέρσωση και καλλιέργεια, πράγμα που άλλαξε και βελτίωσε τη ζωή του τόπου ριζικά και αναπτύχθηκαν οικονομικά οι κάτοικοι της περιοχής.
Άρχισαν να καλλιεργούνται περίπου 200.000 στρέμματα. Απασχολήθηκαν χιλιάδες εργατικά χέρια κι έγινε μεγαλύτερης έκτασης καλλιέργεια περισσοτέρων προϊόντων. Εκτός από το σιτάρι καλλιεργείται βαμβάκι, καλαμπόκι, όσπρια, πεπόνια και κηπευτικά αλλά και τριφύλλι.
Ταυτόχρονα αναπτύσσεται μεγαλύτερη κτηνοτροφία, όπου εκτρέφονται χιλιάδες αιγοπρόβατα, βοοειδή και γαλοπούλες.
Αλλά η πιο σημαντική βελτίωση που επέφερε η αποξήρανση είναι στο θέμα της υγείας των κατοίκων που ζούσαν εκεί γύρω που μαστίζονταν από την ελονοσία. Στην αρχή μειώθηκε ώσπου σταδιακά εξαφανίστηκε.
Στην περιοχή καλλιεργήθηκε η ντομάτα και το βαμβάκι και η Κωπαΐδα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κέντρα βαμβακοπαραγωγής. Μεγάλα εργοστάσια επεξεργασίας της ντομάτας και εκκοκκιστήρια βαμβακιού αλλά και παραγωγής πετσετών ιδρύθηκαν στην περιοχή.
Σήμερα, η Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών κατέχει μεγάλες καλλιεργητικές μονάδες για την πρακτική εξάσκηση των φοιτητών της. 

* Γλα (ή Γλας) είναι Μυκηναϊκή ακρόπολη, μιας έως τώρα άγνωστης πόλης των Μινύων στην περιοχή του Κάστρου Βοιωτίας. Η οχύρωση που υπάρχει στην αρχαία πόλη, ίσως να ήταν συλλογικό έργο πολλών γειτονικών πόλεων της Κωπαΐδας, που βρίσκονταν υπό τον έλεγχο των Μινύων του Ορχομενού. Οι κάτοικοι Γλα ζούσαν περιμετρικά από τη λίμνη στα σπήλαια του όρους Πτώο, τα οποία καταστράφηκαν από την διάνοιξη της εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης. Ελάχιστα από αυτά διακρίνονται, τα οποία χρησιμοποιούν οι σύγχρονοι ποιμένες για τα ζώα τους ή για φυσικές αποθήκες ζωοτροφών και γαλακτοκομικών προϊόντων.


10 Μαρτίου, 2015

Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών: Συλλογή λαογραφικού και ιστορικού υλικού


Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών:

 Συλλογή λαογραφικού και ιστορικού υλικού

Γράφει η Νότα Κυμοθόη

Με επίσημη ανακοίνωσή του, ο Πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου Ρουμελιωτών, κος Δημήτριος Ε. Κουτρούμπας, επισημαίνει τη σπουδαιότητα που έχει η συγκέντρωση του ιστορικού και λαογραφικού υλικού που αφορά τη Ρούμελη. Μέσα από τη συγκέντρωση του υλικού αυτού θα προβληθεί η περιοχή, που αποτελεί το κέντρο της χώρας μας. Γιατί Ρούμελη είναι η Στερεά Ελλάδα...

ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΛΟΙΠΟΝ:

"Τό Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτῶν (Π.Κ.Ρ.) πρός πραγμάτωση τοῦ κύριου κατά τή γνώμη μας σκοποῦ του, πού εἶναι ἡ ἔρευνα, διάσωση καί προβολή τῆς ἱστορίας καί τοῦ πολιτισμοῦ τῆς Ρούμελης καί ἡ βελτίωση τῆς ζωῆς τῶν κατοίκων της, προσκαλεῖ καί παρακαλεῖ ὅλες τίς Ἀρχές, τούς ἐπιστήμονες καί τούς πνευματικούς ἀνθρώπους τῆς Ρούμελης νά λάβουν μέρος καί νά βοηθήσουν τήν προσπάθεια γιά τήν ἔρευνα καί συλλογή ἐθνογραφικοῦ – λαογραφικοῦ καί ἱστορικοῦ ὑλικοῦ ἀπό τή Στερεά Ἑλλάδα (Ρούμελη).
Ἡ προσπάθεια αὐτή ἀποσκοπεῖ στήν ἔρευνα, καταγραφή, συγκέντρωση, μελέτη καί διαφύλαξη τῆς ἱστορίας μας, τοῦ λαϊκοῦ πολιτισμοῦ τῆς περιοχῆς μας, τοῦ λαογραφικοῦ – ἐθνογραφικοῦ μας ὑλικοῦ, τῆς πολυτιμότατης αὐτῆς ὕλης, τῆς ἐθνικῆς μας κληρονομιᾶς, πού ἀποτελεῖ καί τήν ταυτότητά μας.
Εἶναι ζωτική ἀνάγκη, προκειμένου νά μή λησμονηθῆ καί χαθῆ μαζί μέ τή φυσική φθορά τῶν φορέων του, νά ἀνευρεθῆ, καταγραφῆ καί τελικά νά ταξινομηθῆ καί ἀρχειοθετηθῆ τό πολύτιμο αὐτό ὑλικό, γιά νά παραδοθῆ στήν ἐπιστημονική μελέτη καί στίς ἑπόμενες γενεές. Ἔτσι θά δημιουργηθῆ στό Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτῶν ἕνα σπουδαῖο Ἀρχεῖο καί σύν τῷ χρόνῳ καί  Λαογραφικό Μουσεῖο, ὅπου ἐρευνητές καί ἐπιστήμονες ἀπό ὅλον τόν κόσμο θά μποροῦν νά μελετοῦν τήν ἱστορία καί τόν πολιτισμό τῆς Ρούμελης καί τά ἀποθησαυρισμένα ἐκεῖ στοιχεῖα, τά ὁποῖα θά ἀποτελοῦν μαρτυρία τῆς συνέχειας τοῦ βίου μας, τῆς ἱστορικῆς πορείας καί τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητας.
Τό ὑλικό τῆς ἔρευνας μπορεῖ νά ἀναφέρεται σέ ὅλο τό φάσμα καί ὅλες τίς μορφές τοῦ ὑλικοῦ, τοῦ κοινωνικοῦ καί τοῦ πνευματικοῦ βίου καί πολιτισμοῦ τοῦ λαοῦ τῆς περιοχῆς μας (ἤθη, ἔθιμα, λατρεία, πίστεις καί δοξασίες, διηγήσεις, τραγούδια, μουσική τέχνη, ἑορτές, τροφές, σκεύη, ἐργαλεῖα, ἐπαγγέλματα, τοπική ἱστορία κλπ).
Οἱ καταρτιζόμενες συλλογές, ὅπως καί τά λαογραφικά μουσειακά ἀντικείμενα καί οἱ ἐνδυμασίες θά καταγράφωνται στό Π.Κ.Ρ. μέ τά ὀνόματα τῶν συλλογέων καί θά ἀποτελοῦν ἀντικείμενο ἐπιστημονικῆς ἔρευνας καί μελέτης γιά τίς ἐπερχόμενες γενεές. Οἱ καλύτερες συλλογές θά βραβεύωνται στόν μόνιμο διαγωνισμό, πού ἔχει προκηρύξει ἀπό τίς στῆλες τοῦ περιοδικοῦ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ τό Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτῶν, τά δέ βραβεῖα θά ἀπονέμωνται στήν ἐτήσια Γενική Συνέλευση τοῦ Κέντρου.
Γιά τήν διευκόλυνση καί τήν καλύτερη διεξαγωγή τῆς ἔρευνας τό Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτῶν ἔχει ἐκδώσει ἐφέτος τόν συνημμένο Ὁδοδείκτη γιά τήν ἔρευνα καί συλλογήἐθνογραφικοῦ – λαογραφικοῦ ὑλικοῦ (ἐπιτόπια ἔρευνα),  τόν ὁποῖο μποροῦν οἱ ἐνδιαφερόμενοι ἐρευνητές νά τόν προμηθεύωνται ἀπό τή Γραμματεία τοῦ Π.Κ.Ρ.
Ἐπειδή ἡ ἐργασία αὐτή εἶναι ζωτικῆς σημασίας καί ἐπιτακτικῆς ἀνάγκης γιά τήν ἔρευνα καί διάσωση τῆς ἱστορίας καί τοῦ πολιτισμοῦ τῆς Ρούμελης, πού παραμένουν μέχρι σήμερα κυριολεκτικῶς στά ἄγραφα μέ κίνδυνο νά λησμονηθοῦν καί νά χαθοῦν, παρακαλοῦμε θερμά νά ἐνημερώσετε μέ ἐγκύκλιό σας γιά τήν προσπάθεια αὐτή τίς ὑπηρεσίες καί τούς ἐπιστήμονες πού ἐποπτεύετε καί νά συνδράμετε μέ ὅποιον πρόσφορο τρόπο μπορεῖτε τό ἐπιστημονικό αὐτό ἐγχείρημα γιά τή συγκρότηση στό Π.Κ.Ρ. ἑνός Ἐπιστημονικοῦ Ἀρχείου, τοῦ ὁποίου στερεῖται ἡ Ρούμελη καί τό ὁποῖο θά εἶναι τό μοναδικό στήν Ἑλλάδα, ἀλλά καί διεθνῶς γιά τή μελέτη τῆς ἱστορίας καί τοῦ πολιτισμοῦ μας.
 ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΑΙΝΩΝ
 Τό Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτῶν προκηρύσσει μόνιμο διαγωνισμό γιά τήν καταγραφή καί διάσωση τῆς ἱστορίας καί τοῦ λαϊκοῦ πολιτισμοῦ τῆς Ρούμελης καί καλεῖ ὅλους τούς ἐνδιαφερόμενους νά καταγράψουν μέ ἐπιτόπια ἔρευνα τῆς περιοχῆς τους ἤ ἄλλων περιοχῶν τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος τά σχετικά στοιχεῖα (π.χ. λαϊκό ἑορτολόγιο, ἔθιμα γάμου, γέννησης, βάπτισης, θανάτου, λαϊκή ἰατρική, κατοικία, γεωργία, ποιμενική ζωή, παροιμίες, τραγούδια κλπ.), μέ ἀκρίβεια καί σαφήνεια καί, ὅπου εἶναι δυνατόν,νά τά συνοδεύουν μέ σχέδια καί φωτογραφίες.
Οἱ συλλογεῖς (φοιτητές, δάσκαλοι, κληρικοί, καθηγητές κλπ.) θά ὑποβάλλουν τίς συλλογές (πρωτότυπες χειρόγραφες ἐργασίες) στό Π.Κ.Ρ., ὅπου αὐτές θά ἀξιολογοῦνται ἀπό ἐπιστημονική ἐπιτροπή καί θά ἐντάσσωνται στό χειρόγραφο Ἀρχεῖο τοῦ Κέντρου. Στούς συντάκτες τῶν καλλιτέρων συλλογῶν θά ἀπονέμωνται βραβεῖα καί ἔπαινοι, πού θά συνοδεύονται ἀπό χρηματικό ποσό, ἀνάλογο με τις οἰκονομικές δυνατότητες τοῦ Ἱδρύματος, κατά τήν ἐτήσια Γενική Συνέλευσή του.
 Με ρουμελιώτικους χαιρετισμούς
Ἐκ μέρους τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου
Ὁ Πρόεδρος
Δημήτριος Ε. Κουτρούμπας
Ὁμότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν"
Αναρτώ λοιπόν την ανακοίνωση αυτή κι όσοι ενδιαφέρονται ας απευθυνθούν στην Πνευματική Εστία Ρουμελιωτών να βοηθήσουν γι΄αυτή την συλλογή αλλά και στο ίδιο το χώρο του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ (ΠΚΡ).
Επειδή στο εξωτερικό που ήμουν διάβασα διάφορες ανακοινώσεις κι απόψεις διαφόρων σχετικά με το ΠΚΡ, θα παρακαλέσω θερμά, ως Νότα Κυμοθόη, να αφήσει ο κάθε Ρουμελιώτης και η κάθε Ρουμελιώτισσα την όποια κομματική του/της ταυτότητα έξω από τον Πολιτισμό και να συνδράμει στην ενότητα...

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΌ ΚΈΝΤΡΟ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ
ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ ΙΔΡΥΜΑ
ΣΙΝΑ ΚΑΙ ΔΑΦΝΟΜΗΛΗ 1Α, Κολωνάκι
ΑΘΗΝΑ Τ.Κ. 106 80
ΤΗΛ. 2103644715, 2103608885, 2103605850

03 Μαρτίου, 2015

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ: ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ

"Με ποιόν δε θα καθόταν ο δίκαιος
αν ήτανε να βοηθήσει έτσι το Δίκιο;
Ποιό γιατρικό θά ΄ταν πολύ πικρό
για τον ετοιμοθάνατο;
Τι βρωμιά δε θά ΄κανες
τη βρωμιά για να τσακίσεις;
Αν επιτέλους μπορούσες τον κόσμο ν΄αλλάξεις,
δεν θα καταδεχόσουν να το κάνεις;
Ποιός είσαι;

Βυθίσου στο βούρκο
αγκάλιασε το φονιά, όμως...
άλλαξε τον κόσμο: τό ΄χει ανάγκη.

Χρειάζονται πολλά, τον κόσμο για ν΄αλλάξεις:
Οργή κι επιμονή.
Γνώση κι αγανάχτηση.
Γρήγορη απόφαση, στόχαση βαθιά.
Ψυχρή υπομονή, κι ατέλειωτη καρτερία.
Κατανόηση της λεπτομέρειας και κατανόηση του συνόλου.
Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πως
την πραγματικότητα ν΄αλλάξουμε"
( Η απόφαση, 1930 Μπέρτολτ Μπρέχτ)

05 Φεβρουαρίου, 2015

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ, ΤΑ ΕΛΑΦΙΑ..."ΠΟΙΗΣΗ

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ, ΤΑ ΕΛΑΦΙΑ..."
ΠΟΙΗΣΗ

Εκεί, οπού η Άρτεμις κρατούσε ισορροπία σε φύση και τοποθεσίες
Ας έρθει πάλι εποχή να τρέχουνε στα δάση της ελεύθερα τα ελάφια!..
Εκεί, στης Ρούμελης, τ΄άγια βουνά, οπού νεράιδες τραγουδάνε
μες στις μυρτιές ανάμεσα σε λεύκες και πλατάνια σε ρεματιές
οπού με ίριδες πλέκουν στα μαλλιά στεφάνια...
Σταθείτε!..Ακούστε τις πατημασιές,
οπού κλαράκι δεν τσακίζουν καθώς χορεύουν χαρωπές
πατούν αχνά και προσπερνούν γοργά πατούν και φεύγουν
σαν ελαφίνες μέσα στη νυχτιά που ελάφι δεν τις βρίσκει...
Εκεί, οπού τα ελάφια τις νύχτες την Άρτεμη θωρούν
κι εκείνη ολόγυρα κοντά της τα συνάζει
γιατί περνούν ψυχές αρχαίες και υμνούν
για τον Απόλλωνα  υψώνουν τραγούδι κι ύμνο...
Αφήστε τόπο και μονοπάτι να διαβούν και να υμνούν
το Φοίβο, που στέκει ολόλαμπρος ετούτη τη νυχτιά
στου Παρνασσού τις όμορφες πλαγιές, αντάμα με τις Μούσες.


© Νότα Κυμοθόη 



01 Φεβρουαρίου, 2015

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ ή FEBRUARIUS, Γράφει η Νότα Κυμοθόη

                                        ΦΛΕΒΑΡΗΣ: Έργο του ζωγράφου Γιάννη Τσαρούχη

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ ή FEBRUARIUS
Γράφει η Νότα Κυμοθόη


Καλό κι ευλογημένο μήνα σε όλους τους ανθρώπους, εύχομαι!..
Αλλά από που προέρχεται το όνομα του μήνα Φεβρουάριος;
Οι Λατίνοι, λάτρευαν μια θεά του πάθους με το όνομα Februa Juno μητέρα του θεού του έρωτα Arius και η γιορτή τους ήταν στις 14 αυτού του μήνα που του είχαν δώσει το όνομα  από τα αρχικά τους:Febru+Arius=FEBRUARIUS και στα ελληνικά ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ.
Στις 14 Φεβρουαρίου διατηρήθηκε η γιορτή του πάθους και του έρωτα, προς τιμήν τους και φτάνει έως τις ημέρες μας η γιορτή των ερωτευμένων!..
Ας τιμήσουμε λοιπόν αυτή την όμορφη ημέρα και ας ευχηθούμε καλό μήνα σε όλες τις ψυχές επάνω στον πλανήτη γη και ας τιμήσουμε κι όλες τις ψυχές τις ερωτευμένες, οι οποίες είναι σε άλλα επίπεδα, και οι οποίες όταν ζούσαν έδωσαν με τον έρωτά τους παιδιά και χαρά στη γη!..
Ας τιμήσουμε λοιπόν τους νυν και τους απερχόμενους!

Υ.Γ.
Τιμώ με αυτή μου την ανάρτηση τον Γιάννη Τσαρούχη, τον καλό Δάσκαλο απ΄τον οποίο έμαθα αρκετά για την τέχνη...

Με φως και αγάπη
Νότα Κυμοθόη

04 Νοεμβρίου, 2014

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΡΟΥΜΕΛΗ" ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑ

                                                     
ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΡΟΥΜΕΛΗ"Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑ
Ρούμελη σύμφωνα με την ελληνική παράδοση, ονομάζεται η Στερεά Ελλάδα.
Η Στερεά Ελλάδα αποτελεί το γεωγραφικό διαμέρισμα της Ελλάδας, που είναι  το δεύτερο μεγαλύτερο σε έκταση, και καταλαμβάνει 24,910 τ.χλμ της χώρας Ελλάδα και το πρώτο σε πληθυσμό με 4.591.568 κατοίκους. Αποτελείται δε από:
1) Την Αττική.
3) Τη Βοιωτία
4)  Την Εύβοια 
5) Την Ευρυτανία 
6) Τη Φθιώτιδα και
7) Τη Φωκίδα
Συχνά όλη αυτή η μεγάλη περιοχή, αναφέρεται και ως Κεντρική Ελλάδα, λόγω της θέσης της στον χάρτη της χώρας. Το γεωγραφικό αυτό διαμέρισμα της Ελλάδας, δεν ταυτίζεται απόλυτα με τη σημερινή Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, στην οποία δεν εντάσσονται η Αττική και η Αιτωλοακαρνανία. Οι μεγαλύτερες πόλεις της Στερεάς Ελλάδας, εκτός της Αθήνας, είναι η Λιβαδειά, η Χαλκίδα, η Λαμία, η Θήβα, το Καρπενήσι, η Άμφισσα, το Αγρίνιο. Μικρότερες πόλεις είναι η Ιτέα, οι Δελφοί, η Αμφίκλεια, η Ελάτεια, η Αταλάντη, ο Ορχομενός και η Αράχοβα.

Η Ρούμελη ή Στερεά Ελλάδα, είναι μια από τις ορεινότερες περιοχές της Ελλάδας, ιδιαίτερα στο κεντρικό τμήμα της, όπου δεσπόζει η Νότια Πίνδος. Τα κυριότερα βουνά της είναι:
Η Γκιώνα, ο Παρνασσός και τα Βαρδούσια.
Η Γκιώνα,  είναι το υψηλότερο βουνό της Στερεάς Ελλάδας, με την κορυφή της Πυραμίδα στα 2.510 μέτρα υψόμετρο και βρίσκεται στην Φωκίδα ανάμεσα στον Παρνασσό και τα Βαρδούσια στα νότια του Ολύμπου και το πέμπτο ψηλό βουνό στην Ελλάδα. Στην αρχαιότητα ήταν γνωστή ως Ασέληνον όρος.
Ο Παρνασσός βρίσκεται στους νομούς ΒοιωτίαςΦθιώτιδας και Φωκίδας. Έχει μέγιστο ύψος 2.457 μέτρα και υψηλότερη κορυφή του είναι η Λιάκουρα. Αποτελεί δε, ένα από τα υψηλότερα βουνά της ΕλλάδαςΕτυμολογικά, η λέξη Παρνασσός, προέρχεται από τη γλώσσα που μιλούσαν οι Πελασγοί,  στων οποίων τα τοπωνύμια ήταν συχνή η κατάληξη -σσοςΠολλές παραδόσεις της ελληνικής μυθολογίας και της γένεσης του ελληνικού έθνους έχουν συνδεθεί με τον Παρνασσό. Μία από αυτές αναφέρει πως όταν ο Δίας αποφάσισε να καταστρέψει το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος με τον ονομαστό κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, ο Δευκαλίων, γιος του Προμηθέα, άκουσε τη συμβουλή του πατέρα του κι έφτιαξε ένα πλοίο, την "ληνό" στο οποίο επιβιβάστηκε ο ίδιος με τη γυναίκα του, την Πύρρα και τους γιους τους. Μετά από εννέα μερόνυχτα ασταμάτητης βροχής, την δέκατη, το πλοίο προσάραξε στον Παρνασσό, όπου ο Δευκαλίων έκανε θυσία προς τιμήν του Φιξιου Δία- κατά παραγγελιά του Ερμή- κι ο θεός πραγματοποίησε την πρώτη ευχή του Δευκαλίωνα: " να ξαναγίνει το ανθρώπινο γένος". Σύμφωνα με το χρησμό που τους έδωσε η Γαία μέσω της Θέμιδος  κάλυψαν τα πρόσωπά τους και πέταξαν πίσω τους πέτρες, τα οστά δηλαδή της μητέρας Γης. Κάθε πέτρα που πετούσε ο Δευκαλίων γινόταν άνδρας και κάθε πέτρα της συζύγου του γινόταν γυναίκα. 
Στα βορειοδυτικά ενώνεται με τη Γκιώνα ενώ στα νότια συνδέεται με την Κίρφη. Ο Παρνασσός είναι άμεσα συνδεδεμένος με την ελληνική ιστορία και μυθολογία, κυρίως για το σπουδαιότερο μαντείο της Αρχαίας Ελλάδας που ήταν χτισμένο πάνω στα ιερά του χώματα, το Μαντείο των Δελφών. Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα οι Δελφοί, ο "ομφαλός της γης", αποτελούν πόλο έλξης χιλιάδων τουριστών από ολόκληρο τον κόσμο, προσδίδοντας με τη φήμη τους αίγλη στον Παρνασσό.
Η ίδρυση του Μαντείου των Δελφών, στις νοτιοδυτικές πλαγιές του Παρνασσού, προσέδωσε αίγλη στο βουνό από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, κάνοντάς το εξίσου ιερό στα μάτια των Ελλήνων με τον Όλυμπο. Ο Παρνασσός ήταν αφιερωμένος στον Απόλλωνα και στις "Κωρυκειάδες νύμφες", οι οποίες ζούσαν στο Κωρύκειο άντρο πάνω στην Λυκώρεια, ενώ σε αυτόν ζούσαν και οι Μούσες. Σε αυτόν επίσης βρισκόταν η γνωστή Κασταλία πηγή. Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, ο Παρνασσός αποτελούσε τον προμαχώνα των ελληνικών φύλων της νότιας Ελλάδας, έναντι των επιδρομέων από τον βορρά, με κορυφαίο γεγονός τη Μάχη των Θερμοπυλών το 480 π.Χ. κατά των ΠερσώνΤο βουνό έπαιξε σπουδαίο ρόλο την Ελληνική Επανάσταση του 1821, αφού σε αυτό έλαβαν μέρος σπουδαίες μάχες μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, κυρίως οι μάχες της Αλαμάνας και της ΓραβιάςΑπό το 1938, ο Παρνασσός αποτελεί εθνικό δρυμό της Ελλάδας, με τον πυρήνα του να καλύπτει έκταση 3.513 εκτάρια γης. Ο Παρνασσός αποτελεί μία από τις νότιες απολήξεις της Πίνδου. Εκτείνεται με νοτιοανατολική κατεύθυνση και χωρίζει την κοιλάδα του Βοιωτικού Κηφισού από εκείνη της Άμφισσας. Ουσιαστικά αποτελεί το νοτιοανατολικό τμήμα του μεγάλου ορεογραφικού συμπλέγματος της κεντρικής Ρούμελης, από τα άλλα δύο τμήματα του οποίου, την Γκιώνα και τα Βαρδούσια, υπολείπεται σε ύψος λίγα μόλις μέτρα.  Μια σειρά από μεγάλα βυθίσματα κατά μήκος του δρόμου Αράχωβα - Επτάλοφος, όπως τα Καλύβια Αράχωβας και ο Αχλαδόκαμπος, καθώς και το ρέμα της Αγόριανης, χωρίζουν το βουνό στον δυτικό και τον κυρίως Παρνασσό. Το δυτικό τμήμα του είναι ομαλό και δασωμένο και περιβάλλεται από απότομες πλαγιές και γκρεμούς, ενώ το κυρίως κομμάτι του πιο εκτεταμένο και πολυσχιδές.
Οι δύο υψηλότερες κορυφές του είναι η Λιάκουρα (2.457 μ.) και ο Γεροντόβραχος (2.367 μ.), που βλέπει τον Κορινθιακό κόλπο, ανάμεσά τους βρίσκεται η ράχη Αρνόβρυση, στην οποία βρίσκεται και το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού. Το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού είναι το μεγαλύτερο χιονοδρομικό κέντρο της Ελλάδας και λειτουργεί από τον Δεκέμβριο μέχρι τις αρχές Μαΐου κάθε έτους. Βρίσκεται ανάμεσα στις δύο υψηλότερες κορυφές του Παρνασσού, στις θέσεις Φτερόλακκα και Κελάρια και σε υψόμετρο 1.600 - 2.250 μέτρα. Η κατασκευή στη θέση Φτερόλακκα ολοκληρώθηκε το 1976 ενώ η αντίστοιχη στη θέση Κελάρια το 1981. Αποτελεί πόλο έλξης για εκατοντάδες χιονοδρόμους, ενώ ένα ιδιαίτερα σημαντικό πλεονέκτημά του είναι η θέση του στην κεντρική Ελλάδα, σε μικρή απόσταση από την Αθήνα, την Πάτρα και τη Λαμία. Σήμερα ανακαινίζεται ώστε να αποτελέσει έναν χώρο αναψυχής για τους λάτρεις του βουνού και της φύσης. Σε όλη τη διάρκεια του έτους, οι δύο αυτές κορυφές είναι γυμνές από βλάστηση γιατί το χειμώνα καλύπτονται από χιόνι, ενώ οι πλαγιές του βουνού είναι δασώδεις, με πυκνή βλάστηση από έλατα, αλλά και κέδρους ή αρκεύθους, μαυροπεύκα, μηρτιές, αγριοκορομηλιές και πολλούς θάμνους. Επίσης υπάρχουν σπάνια ενδημικά φυτά που την άνοιξη μέχρι και τις αρχές του καλοκαιριού κατακλύζουν το βουνό σε μεγάλα υψόμετρα. Φυτρώνει και το περίφημο τσάι Παρνασσού.
Τα νερά του Παρνασσού, χάνονται στα υπόγεια δίκτυα των ασβεστολιθικών πετρωμάτων του και ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια κοντά στην Αράχοβα αλλά και στις πηγές ολόγυρα στην περιοχή του βουνού και στον Βοιωτικό Κηφισό. Το έδαφος του Παρνασσού είναι πολύ πλούσιο σε κοιτάσματα βωξίτη. Το βουνό επίσης φιλοξενεί πολλά είδη άγριων ζώων όπως λύκους, αλεπούδες, κουνάβια, νυφίτσες, σκίουρους, αετούς, γύπες, γεράκια, αγριογούρουνα, φίδια και πολλά άλλα.
Υπάρχει ο Εθνικός Δρυμός Παρνασσού με έκταση 36.000 στρέμματα και ιδρύθηκε το 1938. Είναι τοποθετημένος στα όρια των νομών Φωκίδας και Βοιωτίας, ανάμεσα στους Δελφούς, την Αράχοβα και την Αγόριανη που έχει κατακλυσθεί από πλήθος πέτρινων σπιτιών επώνυμων της ελληνικής και μη κοινωνίας. Στον χώρο του Δρυμού υπάρχουν εντυπωσιακές καταβόθρες, σπήλαια και βραχώδεις κορυφές και συναντά κανείς τα περισσότερα από τα είδη χλωρίδας και πανίδας που προαναφέρθηκαν.Τα τοπία που προσφέρει η οροσειρά του Παρνασσού είναι μοναδικά. Πάνω του μπορεί κανείς να δει έντονη την αντίθεση, της αξιοποίησης ορισμένων σημείων του βουνού και της άγριας, ανέγγιχτης ομορφιάς κάποιων άλλων. Η θέα που προσφέρει ο Παρνασσός στα δυτικά, προς το Κρισαίο πεδίο, τον Κορινθιακό και την οροσειρά της Γκιώνας είναι αξιοθαύμαστη, και δεν είναι τυχαίο ότι οι αρχαίοι Έλληνες διάλεξαν ένα σημείο με τόσο επιβλητική θέα για να φτιάξουν το μεγαλύτερο μαντείο της αρχαιότητας. Επίσης υπάρχουν πολλές ορειβατικές διαδρομές διάσπαρτες σε όλο τον ορεινό όγκο, ενώ την δυτική πλευρά του βουνού διασχίζει το Ευρωπαϊκό μονοπάτι μεγάλων διαδρομών, γνωστό ως Ε4.
Ο Παρνασσός είναι ιδιαίτερα γνωστός για τους Δελφούς, την Αράχοβα, καθώς και για τα παραδοσιακά χωριά του ολόγυρα με πιο γνωστή την Αγόριανη αλλά και τη Δαύλεια, Αμφίκλεια, Τιθορέα και Ελάτεια.
Τα Βαρδούσια ή Κόρακας ονομάζεται το σύμπλεγμα βουνών, που περιλαμβάνει το νοτιότερο άκρο της Πίνδου στη Στερεά Ελλάδα. Υψώνεται βορειοδυτικά της Φωκίδας μ' ένα μικρό τμήμα του όρους να επεκτείνεται και στη Φθιώτιδα. Είναι το δεύτερο υψηλότερο βουνό της Ρούμελης μετά την Γκιώνα και το ύψος τους φτάνει τα 2.495 μέτραΟ Στράβων ονόμαζε τα Βαρδούσια μέγιστον όρος εξαιτίας του όγκου και του ύψους του. Συνηθέστερη ανάβαση για τα καταφύγια και τις υψηλές κορυφές είναι από τα χωριά Αθανάσιος Διάκος ή Άνω Μουσουνίτσα και από την Αρτοτίνα.
Ο Τυμφρηστός ή Βελούχι είναι βουνό της Ρούμελης ή  Στερεάς Ελλάδας με υψόμετρο 2.315 μέτρα και καταλαμβάνει μεγάλο τμήμα των νομών Ευρυτανίας και Φθιώτιδας. Ανάμεσα (βόρεια) από τα Άγραφα, και (νότια) από τα Βαρδούσια και την Καλιακούδα. Ανατολικά του είναι ο κάμπος του Σπερχειού ποταμού. Καλύπτεται από πυκνά δάση έλατου στο μεγαλύτερο μέρος του. Στις πλαγιές του είναι κτισμένο το Καρπενήσι. Από αυτόν πηγάζουν οι ποταμοί Σπερχειός και Καρπενησιώτης. Κοντά στις κορυφές του σχηματίζεται η Αλπική λίμνη. Στην αρχαιότητα το βουνό ονομαζόταν Τυμφρηστός ή Τεφραστός ή Τυφρηστός. Σύμφωνα με μία εκδοχή η ονομασία του οφείλεται σε ομώνυμο μυθικό πρόσωπο. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, που υποστηρίζεται περισσότερο από τις παραλλαγές Τεφραστός ή Τυφρηστός, η ονομασία προέρχεται από την λέξη τέφρα, επειδή ο γυμνός όγκος του βουνού έχει το χρώμα της τέφρας. Η ονομασία Βελούχι λεγεται οτι εμφανίστηκε την μεσαιωνική περίοδο. Συναντάται για πρώτη φορά σε γραπτό κείμενο το 1453.
Στον Τυμφρηστό λειτουργεί χιονοδρομικό κέντρο σε απόσταση 12 χλμ από το Καρπενήσι. Βρίσκεται στη θέση διαβολότοπος σε υψόμετρο 1840 μέτρων. Η λειτουργία του ξεκίνησε το 1974, με πρωτοβουλία ιδιωτών. Σήμερα διαθέτει 10 πίστες.
Τα Άγραφα είναι οροσειρά της Ρούμελης και η ιστορική περιοχή της κεντρικής Ελλάδας που αποτελούν τη νότια απόληξη της Πίνδου. Καταλαμβάνουν όλο το βόρειο τμήμα του νομού Ευρυτανίας και το δυτικό του νομού Καρδίτσας και χωρίζονται σε Θεσσαλικά Άγραφα και Ευρυτανικά Άγραφα. Η φύση των Αγράφων έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις πλέον καθαρές περιοχές στον πλανήτη. Η ψηλότερη κορυφή τους είναι η Καράβα ( 2.184 μ.). Συνολικά τα Άγραφα έχουν 7 κορυφές με υψόμετρο πάνω από 2.000 μέτρα. Αυτές είναι: η Καράβα (2.184 μ.), το Ντελιδίμι (2.163 μ.), το Βουτσικάκι (2.154 μ.), η Φτέρη (2.128 μ.), η Λιάκουρα (2.043 μ.), η Μαράθια (2.042 μ.) και τα Καλύβια (2.018 μ.) κι έχουν πολλές άλλες με υψόμετρο πάνω από 1.900 μέτρα.
Τα βουνά των Αγράφων είναι δασωμένα. Σε μεγάλο υψόμετρο κυριαρχεί το έλατο. Από τα Άγραφα πηγάζουν οι ποταμοί Ταυρωπός και Αγραφιώτης.
Σπουδαίοι άνθρωποι έζησαν στη Ρούμελη που πάλεψαν ο καθείς με τα όπλα του από αρχαιοτάτων χρόνων και πολέμησαν αργότερα σπουδαίοι ήρωες για να ελευθερωθεί από τον τούρκικο ζυγό. Ανάμεσά τους διακρίνονται:
(συνεχίζεται)
Πνευματικά δικαιώματα © 2014 Νότα Κυμοθόη

Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Νότα Κυμοθόη

28 Οκτωβρίου, 2014

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΑΠΟ ΚΥΠΡΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ"


                                                         (φωτογραφία Νότα Κυμοθόη)Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ"
"ΑΠΟ ΚΥΠΡΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ"


Η Κύπρος βρίσκεται στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης, Βορά και Νότου. Ένα σκαλοπάτι στρατηγικής σημασίας, που από πάνω του πέρασαν και πάτησαν και λεηλάτησαν, πολλοί λαοί.
Ένα νησί γνήσια ελληνικό, που με την πάροδο των χρόνων, κρατά γερά όλα εκείνα τα γνήσια στοιχεία του, με πολύ μεγάλη υπομονή κι ελληνικό σθένος.
Ένα νησί, που οι άνθρωποι έχουν κατορθώσει μετά από την εισβολή των Τούρκων να κρατήσουν και ν΄αναπτύξουν την οικονομία του και να συνεχίσουν τη ζωή τους.
...
Το κυπριακό ευρώ με την εικόνα πάνω του ένα σταυρόσχημο ειδώλιο, αυτό του Πωμού.
Ο ανθρωπόμορφος σταυρός που αποτελούσε ένα αρχαίο ελληνικό φυλακτό...
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Νότα Κυμοθόη