Νότα Κυμοθόη "ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ" International Poetry Marathon

Νότα Κυμοθόη "ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ" Ποίηση
International Poetry Marathon (11/10/2020)
Έσφαλε η ανάσα μου στο λίκνο της φαμίλιας
και τ΄ ανέμελο χαμόγελο το γκρέμισε υποκρισία.
Εγύρεψα τον ήλιο μα βρήκα συγνεφιά
καθώς τη ρότα μου άλλαξε ο καιρός
με προδομένα όνειρα γονατιστή στο χρόνο
για το μυστήριο στου γάμου τη γιορτή
συγχώρησα το θήτη μου απόψε πληγωμένη
μαζεύοντας τις πέτρες του λιθοβολισμού μου.
Με φως ξεπλένοντας τα χέρια του φονιά
και κρύβοντας την αγάπη απ΄ το μαρτύριο
στις αποσκευές του οίκτου μου
καρτερούσα το αναστάσιμο κερί.
Όσο περνούσε ο καιρός δυνάμωναν οι συμφορές
και σαν μυλόπετρες έλιωναν την ψυχή μου
στις ατέλειωτες ώρες της υπομονής.
Κρεμασμένη η καρδιά μου στα χέρια ενός ληστή.
Νότα Κυμοθόη 1986 ( μέρος Ποίησης από το βιβλίο μου ΔΙΨΑ και ΣΙΩΠΗ, εκδόσεις ΔΙΟΓΕΝΗΣ 1992)
Λογοτέχνης και Εικαστικός, Ποιήτρια
Πνευματικά, συγγραφικά κι εκδοτικά δικαιώματα Νότα Κυμοθόη
Copyright ®Νότα Κυμοθόη

Nota Kymothoe "BETRAYAL OF FEELING" Poetry

My breath was wrong in the cradle of the fammily
and the carefree smile was overthrown by hypocrisy.
I looked at the sun but i found it cloudy my raite
aw the weather changed my route
with betrayed dreams kneeling in time
for the mystery at the wedding celebration
i forgave my perpetrator tonight hurt
picking up the stones of my stoning.
With light rinsing his killer hands
and hiding love from martyrdom
inthe baggage of my pity
I was lighting the resuirection candle.
As tme went on, the calamities intensified
and like millstones they melten my soul
in the endless hours of patience.
My heart hangs in the hands of a robber.
Kymothoe Nota 1986 (Poetry part from my book THIRS and SILENCE, published by DIOGENIS 1992)
Writer and Visual Artist, Poet
Copyright, copyright and publishing rights Kymothoe Nota
Photography and poetry Kymothoe Nota© Νότα Κυμοθόη
Copyright ®Νότα Κυμοθόη   

Νότα Κυμοθόη "Ατραπός" Ποίηση

 Νότα Κυμοθόη "Ατραπός" Ποίηση 

Η Ποίηση αυτή έχει δημοσιευθεί στο βιβλίο μου ΔΙΨΑ και ΣΙΩΠΗ εκδόσεις Διογένης το 1992.

Ποίηση βιωματική κι εμπνευσμένη από την αρχαία ιστορία της περιοχής των Θερμοπυλών, για την αντίσταση των Σπαρτιατών με επικεφαλής τον Λεωνίδα. Περπάτησα τις πλαγιές του όρους Καλλιδρόμου και τα ιστορικά μονοπάτια συνειδητοποιώντας την απαξίωση των νεοελλήνων για την αλήθεια. Ο Εφιάλτης δυστυχώς υπάρχει και πάντα καιροφυλακτεί καθώς διδάσκει η ιστορία για να απολαμβάνει προσωπικά οφέλη. Η Ποίησή μου αυτή, απαγγέλθηκε στην Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, τότε οπού ήμουν εκλεγμένη Γραμματέας. Απαγγέλθηκε σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς και δέχτηκε ευμενείς κριτικές από σπουδαίους Καθηγητές της Γλωσσολογίας σε Πανεπιστήμια Αυστραλίας, Αμερικής και Καναδά. 

Με απαγγελία δική μου, υπάρχει στο You Tube!

(εικόνα από το βιβλίο μου όπως είναι η Ποίησή μου Ατραπός)

Σε αφιέρωμα που έγινε για τις Θερμοπύλες στον Φθιωτικό Λόγο, χρησιμοποιούν την Ποίησή μου κι ενώ την αντιγράφουν, αλλάζουν τη γραφή "ατρυτη" με " άτρητη" γιατί ο Δάσκαλος Πρόεδρος είπε πως είναι λάθος γραμμένη η λέξη "άτρυτη" και δεν βγάζει νόημα.

 (εικόνα όπως την αναδημοσίευσαν)

Γράφω λοιπόν: "Πορεύτηκα ωστόσο άτρυτη στους αιώνες" και ξέρω τι γράφω και γιατί το γράφω έτσι, γιατί ακριβώς αυτό το νόημα ήθελα να αποδώσω με τη λέξη  άτρυτη. Οι γραφιάδες κερδοσκόποι κι άσχετοι που έκαναν επιμέλεια στην έκδοση του Φθιωτικού Λόγου και στο αφιέρωμα για τις Θερμοπύλες διόρθωσαν την λέξη του στίχου μου "άτρυτη" σε "άτρητη" κι έκαναν και την αγγλική μετάφραση. Δίχως να υπολογίζουν την ΠΟΙΗΣΗ μου έκαναν του κεφαλιού τους, διότι ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΕΤΟΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, αλλά και την αρχαία ελληνική γραμματεία. Η λέξη που γράφω στον στίχο μου "άτρυτη" σημαίνει: ακατάβλητη, αμείωτη, ακαταπόνητη, ατελεύτητη. Αυτό το νόημα περιλαμβάνει ο στίχος μου αυτός! Ακριβώς, όπως έχει δημοσιευτεί και στο βιβλίο μου ΔΙΨΑ και ΣΙΩΠΗ εκδόσεις ΔΙΟΓΕΝΗΣ 1992 με τίτλο ΑΤΡΑΠΟΣ. Ενώ η λέξη που χρησιμοποιούν ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΣΚΕΨΗ και ΓΡΑΦΗ και σε δικό μου στίχο ως "άτρητη"=ατρύπητη, που έχουν δημοσιεύσει, δεν βγάζει νόημα με αυτό που εγώ έγραψα γι΄αυτήν την Ποίηση. Πολλές φορές ζήτησα να μου σταλεί η έκδοση, καθώς ζήτησα να μου πουν και το όνομα της μεταφράστριας και με απαξίωσε στην επικοινωνία μας ο Κώστας Τσιαλαφούτας. 

 Κι ενώ οι δημοσιεύσεις μου είναι ως Kymothoe Nota or Kimothoi Nota or Kymothoι Nota κι έτσι ζήτησα να γίνει το ονοματεπώνυμό μου στην αγγλική μετάφραση, για λόγους οπού δεν γνωρίζω, άλλαξαν και τη γραφή του ονόματός μου σε Kimothoe Nota (όπως φαίνεται στην παραπλεύρως εικόνα)

Κι αυτό έγινε δίχως να με ρωτήσει κανένας. 

Αλλά το χείριστο απ΄ όλα είναι η "κερδοσκοπική διάθεση" και η αχαριστία τους, να χρησιμοποιούν ΠΟΙΗΤΕΣ, για να γεμίσουν τις σελίδες τους, αλλά να μη στέλνουν 1 τεύχος ως δείγμα ευχαριστίας, για τη συμμετοχή μας.

Στο βιβλίο μου αυτό, περιλαμβάνεται η Ποίησή μου Ατραπός, που γράφτηκε στην Ελάτεια το 1976.

Και στο You Tube αναζητώντας με ως Νότα Κυμοθόη Ποίηση Ατραπός, θα ακούσετε απαγγελία της Ποίησής μου.

(η εικόνα στο βιβλίο μου είναι Εικαστικό Έργο μου, ελαιογραφία σε καμβά με τίτλο Fata Morgana, εμπνευσμένο από το ομώνυμο Ποίημα του Ποιητή Νίκου Καβαδία. Το έργο ανήκει σε έναν σπουδαίο Νομικό, φίλο και άνθρωπο με καταγωγή από τη Λαμία) 

Δυστυχώς στην εποχή μας πλεονάζουν οι τυχάρπαστοι, οι κερδοσκόποι, οι αχάριστοι και οι "δήθεν", οπού δεν υπολογίζουν τους κόπους των άλλων.

 Κι αν ο Εφιάλτης κατέδωσε για ελάχιστα αργύρια τους 300 του Λεωνίδα και έπεσαν όλοι στον ιερό τόπο των Θερμοπυλών κι αν αυτοί που διδάσκουν ιστορία κι αν αυτοί οπού πρωτοβγαίνουν ως εκδότες για κέρδος δεν διδάχτηκαν τίποτα για τη συμπεριφορά τους προς τους Ποιητές και Λογοτέχνες, η Ιστορία μνημονεύει τον Λεωνίδα και τους 300 με χρυσά γράμματα. Η ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ δεν λαθεύει!

Ευχαριστώ για την κατανόηση τους μελετητές και κριτικούς της αλήθειας!

Νότα Κυμοθόη Ποιήτρια Λογοτέχνης και Εικαστικός

Νότα Κυμοθόη "ΑΤΡΑΠΟΣ" Ποίηση, 1976

Νότα Κυμοθόη 
"ΑΤΡΑΠΟΣ" Ποίηση, 1976
Διέσχισα ανυπότακτη τους άγριους χειμώνες
κυνηγημένη από τους Λέλεγες*
και τον τρόμο των Ωτίδων.**
Πορεύτηκα ωστόσο άτρυτη στους αιώνες
τις οδύνες διασχίζουσα γοργά όπως το κύμα
για να μαζεύω το αλμυρό σας δάκρυ
στου Ποσειδώνα τις αυλές
και να το κάνω μαργαριτάρι
να λάμπει στ΄ άγρια πέλαγα.

Στον ατέρμονο δρόμο ζωντανός ο πόθος
μιας διδαχής ανέπαφης στου χρόνου τη ράχη
κι όνειρο παντοτινό του καθενός: Ελευθερία
κι ο άνθρωπος, Άνθρωπος στην ατραπό γι΄αγάπη.

                                                          Ελάτεια 1976
-------------------
*Λέλεγες: Αρχαίος λαός που κατοικούσε στη σημερινή Λοκρίδα
** Ωτίδες: Μεγαλόσωμα πουλιά της αρχαιότητας στις όχθες του ποταμού Κηφισού
--------------------------------
Σημείωση:
Δημοσιευμένη Ποίηση στο βιβλίο μου Δίψα και Σιωπή, εκδόσεις Διογένης 1992
Το εξώφυλλο του βιβλίου κοσμεί έργο ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη, ελαιογραφία σε μουσαμά (αγορασμένο από Έλληνα συλλέκτη έργων τέχνης)
ISBN:968-7153-03-0

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
© Νότα Κυμοθόη